افزودنی های پایاگرها

پایایی یا دوام بتن ساخته شده با سیمان پرتلند (یا دیگر سیمان های هیدرولیکی)

با توانایی آن برای مقابله با هوازدگی، یورش (حمله) شیمیایی،

سایش یا هر روند خرابی زای (واپاشنده) دیگر تعریف می شود.

انتظار آن است که یک بتن پایا و بادوام هنگامی که در معرض عوامل و شرایط محیطی قرار می گیرد

در طول عمر مفید طراحی بتواند شکل و کیفیت اولیه خود را حفظ کند و بهره برداری آن مختل نشود.

توجه به پایایی بتن سبب افزایش عمر مفید و بهره برداری سازه می شود و نه تنها اثرات اقتصادی چشم گیری دارد

بلکه به دلیل اثرات مستقیمی که بر توسعه پایدار دارد از اهمیت فزاینده و روزافزونی برخوردار است.

بنابراین هرگونه کوشش و تلاش برای بهبود پایایی بتن به خودی خود به افزایش بهره وری اقتصادی و حفظ محیط زیست می انجامد.

مناطق صنعتی نیز با تولید گازهای آسیب رسان همواره پایاییی سازه های بتنی را تهدید می کنند.

پس دور از انتظار نیست اگر بپذیریم که سازه های بتن مسلح در جای جای کشور ایران

در خطر آسیب هایی مانند خوردگی میلگرد، فرسایش بتن، حمله یون های زیانبار،

کربناتی شدن، یخبندان، تخریب های مکانیکی و فیزیکی و… قرار دارند.

پایاگرها یا افزودنی های دوام بخش با کاستن از نفوذ (درون رفت) عوامل زیان آور، محافظت (پایش) میلگردها،

یا کنترل واکنش های زیانبار، سبب بهبود پایایی بتن سخت شده می شوند.

از شناخته شده ترین افزودنی های پایاگر می توان به بازدارنده های خوردگی،

کاهنده های تکیدگی (جمع شدگی ناشی از خشک شدگی) و آب بند کننده ها

(شامل کاهنده های تراوایی و نم بندها) اشاره کرد.

بازدارنده خوردگی یک ماده شیمیایی است که به صورت مایع یا پودر به عنوان یک افزودنی به بتن افزوده و با آن مخلوط می شود

و روند خوردگی میلگرد فولادی را به طور موثری کاهش می دهد یا شروع خوردگی را به تاخیر می اندازد.

این گروه از بازدارنده های خوردگی نقش پیش گیرانه دارند.

گروه دیگری از بازدارنده های خوردگی را می توان روی سطح بتن سخت شده اعمال کرد تا روند خوردگی را کُند کنند.

گروه دوم بازدارنده های خوردگی نقش متوقف کننده ای برای خوردگی میلگرد دارند و شامل این نوشتار نمی شوند.

کاهنده های تکیدگی افزودنی های شیمیایی هستند

که با کاهش دادن کشش مویینگی آب منفذی سبب کاهش تکیدگی بتن سخت شده می شوند.

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ