آزمایش های بتن متخلخل
آزمایش نفوذپذیری بتن متخلخل
به منظور انجام تست نفوذپذیری ، باتوجه به محدوده بالای نفوذپذیری بتن های متخلخل از روش آزمایش نفوذپذیری با بار ثابت استفاده می شود.
جنس ظرف آزمایش از نوع پلکسی گلاس بوده و ابعاد داخلی آن 160*160 میلی متر و ارتفاع آن 500 میلی متر می باشد.
به منظور جلوگیری از تاثیر تمرکز سیمان ، نمونه ها از بالا و پایین به میزان 2.5 سانتی متر (معادل 1 اینچ) برش زده می شود.
برای جلوگیری از نشت آب از کناره های نمونه ، ابتدا نمونه به وسیله پارافین آب بندی شده ، سپس در ظرف آزمایش قرار می گیرد.
بررسی پارامترهای موثر در تولید بتن متخلخل از طریق آزمایش میزان نفوذپذیری
برای اندازه گیری نفوذپذیری ، زمان تغییر افت هد آب با استفاده از فرمول دارسی به دست می آید.
ارتفاع ستون آب جهت اندازه گیری نفوذ پذیری ، طوری تعیین می گردد که معمولا روسازی ها این هد را تجربه می کنند (حدود 20 سانتی متر).
نفوذپذیری از رابطه زیر قابل محاسبه است که نمودار نتایج آن نیز نشان داده شده است.
آزمایش مقاومت کششی بتن متخلخل
در آزمایش مقاومت کششی از استاندارد ASTM C496 M-04 استفاده می شود.
مقاومت کششی از طریق انجام آزمایش کشش غیر مستقیم (آزمایش برزیلی) به دست می آید.
دستگاه بارگذاری در این آزمایش همان دستگاه آزمایش مقاومت فشاری است.
به ترتیبی که نمونه استوانه ای به صورت افقی روی فک تحتانی قرار گرفته
و با سرعت 2.1 مگاپاسکال بر دقیقه طبق استاندارد فوق الذکر به سمت بالا حرکت می کند.
آزمایش مقاومت فشاری بتن متخلخل
آزمایش مقاومت فشاری مطابق با استاندارد ASTM C39M-03 استفاده می شود.
به منظور انجام آزمایش نمونه های بتن متخلخل ، از دستگاه بارگذاری با یک فک ثابت و یک فک متغیر استفاده می شود.
نحوه انجام آزمایش به ترتیبی است که ابتدا سطح فوقانی نمونه های استوانه ای
که به دلیل ساختار متخلخل بتن ناهموار است، با انجام آزمایش سرپوش گذاری هموار می گردد.
به منظور اجرای صحیح عملیات سرپوش گذاری ابتدا سطوح ناهموار نمونه ها توسط دستگاه برش هموار می گردد.
