بتن غوطه ای و بتن سازه ای
بتن نوعی مصالح ساختوساز میباشد که در وضعیت محیطی خاص و معمولا از ادغام آب ، سیمان و شن و ماسه به وجود میاید. استفاده از بتن در ساخت و سازهای وسیع به دوران رومیان باستان برمی گردد که به عنوان مثال این بناها می توان از کلوسیوم (Colosseum) شهر رم و گنبد پانتئون (Pantheon) اسم برد، که هرکدام گواه بر دوام بالای این کالا میباشند. با پیشرفت تکنولوژی، شناخت بتن و کاربرهای آن پرورش چشمگیری داشته به نحوی که امروزه بتن یکی پر کاربرد ترین مصالح ساخته ی دست انسان میباشد که در تولید اشکال بنا ها از قبیل ساختمان، سد، پل، تونل و حتیدر صنعت راه سازی مورد استفاده قرار میگیرد. بتن گونه های مختلفی داراست که هریک با توجه به نوع کاربرد، دوام لازم و نحوه ترکیبات ساخت میگردند.
بتن غوطه ای
ادغام بتن غوطه ای به صورت معمول دربرگیرنده 70% بتن و 30% سنگ (لاشه مرغوب یا این که قلوه سنگ) هست و طبق کاربرد به دو دسته تقسیم میگردد:
محوطه سازی: عیار آن 200 و یا این که 250 میباشد و جهت پر کردن محل های گود برداری شده، چاله ها، کانال ها و همینطور هموارسازی پیاده روها و سطح ها کاربرد دارد.
مگر: در گویش فرانسوی واژه مگر (Maigre) به معنای “لاغر” میباشد. این بتن که عیار آن 150 میباشد به جهت مقدار نادر سیمان در مخلوط خویش لاغر نامیده می شود. در واقع بتن مگر بستر قابل قبولی میباشد که در ذیل بقیه اشکال بتن کاربرد دارد و می توان ضرورت استفاده از آن را به دو دسته کلی تقسیم کرد:
1. ساخت یک لایه نگهدارنده در بین بتن اصلی و زمین جهت پرهیز از تماس مستقیم و جذب نشدن آب بتن فونداسیون به وسیله خاک.
2. ساختوساز سطحی صاف و تراز در مناطق ناهموار
بتن غوطه ای و بتن سازه ای
بتن سازه ای
نوع خاصی از بتن میباشد که امکان بالایی در تحمل بار داشته و بخش اصلی یک سازه را تشکیل میدهد. بتن سازه ای دارنده رده بندی مقاومتی بوده که دقت به آن نسبت به نوع سازه الزامی میباشد؛ به این دلیل که گزینش رده مطلوب به معنای تضمین مقاومت پروژه و گزینش اشتباه سبب به شکاف، تکه تکه شدن و یا این که فرو ریختن پروژه می گردد. جایگاه بتن را 28 روز بعداز ریخته شدن به وسیله مقاومت آن در مقابل شکستن پایین فشار تعیین میکنند و بر طبق مگاپاسکال (MPa) اندازه گیری می گردد. هرچه این معیار فراتر باشد، مقاومت بتن بیشتر میباشد.
گونه های رده های مقاومتی:
C20, C25, C30, C35, C40, C45, C50