نانوفناوری در بتن

نانوتکنولوژی به معنـای درك، کنتـرل وبازسـازی سـاختار مـواد در ابعـاد نـانو بـه منظور ایجاد مواد جدید با خصوصیات و کاربردهای کاملاً جدید است.

فناوری نانو با توجه به ویژگی های رفتاری بارز در چند دهه اخیر،در صنعت بسیار پر استفاده است.

صنعت بتن نیز با توجه به تاثیرات نانو ذرات در دوام و استحکام بتن، از مصرف کننده های این فناوری به شمار می رود.

یکی از راه های بهبود خواص و مشخصات بتن استفاده از افزودنی های بتن است.

تمامی افزودنی های بتن توان بهبود همه مشخصات بتن را ندارند.

گاهی افزودنی های بتن باعث افزایش انقباض های زمان خشک شدن بتن می شود.

کاهش مقاومت بتن در برابر حملات سولفاتی از دیگر اثرات منفی برخی افزودنی است.

نانو ذرات افزودنی می توانند عملکرد بتن را بر خلاف افزودنی های شیمیایی، به صورت همه جانبه بهبود بخشند.

روش های قدیمی و سنتی ترکیب خمیر سیمان به دلیل عدم نظم بلوری در ساختار خمیر چندان کارایی ندارند.

محققان نانوفناوری با استفاده از نانوذرات سیلیس در مصلح پایه سیمانی مقاومت بتن را افزایش داده اند.

نانو ذرات به دلیل ابعاد کوچک توانایی پر کردن حفره ها و فضای بین مصالح را دارد.

که باعث می شوند بتن پس از سخت شدن حفره های کمتری داشته باشد که موجب افزایش دوام بتن می شود.

همچنین می توانند با ایجاد نانوکریستال ها خصوصیات بتن را بهبود بخشند.

از کاربرد های نانو ذرات که مهندسان را ترغیب به استفاده نانو ذرات می کند،

می توان به بهینه سازی مواد و مصالح ، کاهش مصرف مواد اولیه و انرژی، بهبود ویژگی های مکانیکی و فیزیکی بتن،

افزایش دوام و عمر بتن، به وجود آمدن خواص جدید که موجب افزایش بازدهی انرژی در سازه های بتنی می شود.

افزایش مقاومت بتن امکان استفاده از بتن با ضخامت کمتر را فراهم می کند.

کاهش وزن سازه یکی از موثرترین دلایل در به کارگیری نانو ذرات است.

نانو ذرات در ساخت سازه های پر اهمیت و ترمیم آثار باستانی استفاده می شود.

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ