مواد تشکیل دهنده پایاگر (3)
پایاگرها از نوع افزودنی های با عملکرد فیزیکی شیمیایی هستند.
این افزودنی ها اگر چه در فرآیند واکنش شیمیایی آب گیری سیمان دخالتی ندارند
ولی با وارد کردن مواد شیمیایی ویزه به درون بتن، برخی از واکنش های شیمیایی
یا رفتارهای فیزیکی بتن سخت شده را در آینده کنترل می کنند.
3-آب بند کننده ها (کاهنده های تراوایی)
درون رفت (نفوذ) آب و مواد شیمیایی همراه با آن به درون بتن دلیل اصلی
بسیاری از سازوکارهای ویران گر (مخرب) است که به بتن آسیب می رسانند.
آب از شبکه حفره ها و منافذ مویینه ای که در حین آبگیری سیمان شکل می گیرند
یا از طریق رخنه ها و ترک ها به درون بتن راه می یابد.
به طور کلی می توان اینگونه انگاشت که مواد زیانبار و یون ها یا همراه با آب (انتقال یون توسط آب)
یا درون آب (حرکت یون در بتن اشباع) به درون بتن راه می یابند و در بتن جابجا می شوند.
افزودنی های آب بند کننده با اثرگذاری برساختار مویینه خمیر سیمان سبب
کاهش جذب آب و تراوایی (گذرپذیری) بتن می شوند و به یکی از شیوه های زیر عمل می کنند.
کاهش پیوستگی ساختاری بین حفره های مویینه و کاستن از اندازه و تعداد (شمار) آنها
انسداد و بستن مسیر در ساختار حفره های مویینه
پوشاندن جداره حفره های موینه با مواد آب گریز که از درون کشیده شدن آب در اثر مکش مویینه یا جذب جلوگیری می کنند.
با به کارگیری یک افزودنی کاهنده آب و با کم کردن مقدار آب آزاد مخلوط در بتن تازه می توان
از اندازه و پیوستگی حفره های مویینه کاست.
هرگونه کوشش و عملیات اجرایی مانند عمل آوری مناسب بتن که به روند آب گیری سیمان کمک کند ن
یز به ناپیوستگی حفره های مویینه و کاهش اندازه آنها کمک می کند.
یادآوری می کنیم که کاستن اندازه مویینگی به تنهایی الزاماً درون کشی و جذب آب از سطح بتن را کاهش نمی دهد
و حتی در مواردی به دلیل کوچک تر شدن قطر منافذ و حفره ها، ممکن است مکش مویینه را نیز افزایش دهد.
از سوی دیگر، هر چقدر که حفره های مویینه ناپیوسته تر باشند تراوایی (گذرپذیری) بتن کاهش می یابد.
با استفاده از افزونه های بسیار ریز واکنشگر یا ناواکنشگر و افزودن آنها به مخلوط بتن می توان
به انسداد و بستن مسیر منافذ مویینه در خمیر سیمان کمک کرد.
افزودنی های کاهنده تراوایی (گذر پذیری) از سازوکار انسداد منافذ بهره می گیرند
که در برابر فشار هیدروستاتیکی نیز پایدار است.
