درباره بتن متخلخل

بتن متخلخل از سال 1970 در مناطق معتدل ایالات متحده استفاده شده ، و در سراسر جهان از سال 1800 به کار گرفته شده است

اجرای مناسب روسازی های بتنی متخلخل می تواند مقاومتی بیش از 20 مگاپاسکال را به همراه داشته باشد،

که در حجم کم و روسازی پارکینگ بیش از حد کافی است.

در سراسر کشور آمریکا ، روسازی های بتنی متخلخل محبوبیت زیادی در سیستم های مدیریت سیلاب به دست آورده است.

شرایط قبل از توسعه در مکان های به تازگی توسعه یافته است.

نفوذ پذیری بالا و پتانسیل برای کاهش رواناب باعث شده است

که سازمان حفاظت محیط زیست ، بتن متخلخل به عنوان یکی از بهترین روش های مدیریت سیلاب تعریف کند

بتن متخلخل مخلوطی از بتن شامل سیمان ، آب ، سنگدانه درشت یکنواخت درجه بندی شده ، و سایر افزودنی ها می باشد.

مقدار کم و هیچ ماسه ای در مخلوط به کار نمی رود ، که ایجاد حفره در ساختار پرمنفذ کند ،

که به آب و هوا اجازه می دهد تا از طریق بتن انتقال پیدا کند.

بعد از جایگذاری ، سطح بتن متخلخل حالت بافت پیدا می کند ، که افزایش اصطکاک بین روسازی و لاستیک را به همراه دارد ،

و باعث افزایش ایمنی جاده ها به طور کلی می شود.

مقاومت فشاری ، کششی و خمشی بتن متخلخل با توجه به نسبت تخلخل بالا و عدم وجود مصالح ریزدانه ، کمتر از بتن معمولی است.