بتن خودمتراكم پليمري
بررسي خصوصيات بتن خودمتراكم پليمري
در اين نوشتار به بررسي خصوصيات بتن خودمتراكم پليمري به همراه رزين سنگ مصنوعي
كه در دو محيط آب و سولفات منيزيم نگهداري شده اند، پرداخته شده است.
براي اين منظور 15 طرح اختلاط مختلف ساخته و در سولفات منيزيم و آب نگهداري شده است.
پليمر مورد استفاده داراي آلژينات است ،
كه در دندان پزشكي كاربرد دارد. در اين مطالعه نمونه ها در 3 فاز ساخته شده اند.
فاز اول شامل نمونه هاي با %1 رزين، فاز دوم با %1.5 رزين و فاز سوم با %2 رزين است .
در تمامي فازها از آلژينات با درصدهاي 0.5، 1، 1.5 و 2 استفاده شده است .
مقاومت فشاري و خمشي، و جذب آب نمونه ها در سنين مختلف اندازه گيري شده است.
نتايج پژوهش نشان داده است كه استفاده از %0.5 آلژينات و %2 رزين،
مقاومت فشاري بتن را در محيط سولفات حدود %25 افزايش داده است .
همچنين استفاده از %2 آلژينات و %2 رزين، مقاومت خمشي نمونه ي عمل آوري شده
در محيط سولفات را %67 افزايش و جذب آب را كاهش داده است .
برای سالیان متمادی دست یابی به بتنی با قابلیت خودترازی ( خود تراکمی ) بدون افت در مقاومت ،
روانی و یا جداشدگی ، آرزوی مهندسین در کشورهای مختلف بوده است
در اوایل قرن بیستم به دلیل خشک بودن مخلوط بتنی ،
تراکم بتن تنها از طریق اعمال ضربه های سنگین در مقاطع وسیع و در دسترس ممکن بود .
با شیوع استفاده از بتن های مسلح و آشکار شدن مشکلات اجرایی کاربرد مخلوطهای خشک ،
گرایش به استفاده از مخلوطهای مرطوب تر گسترش یافت
اما شناسایی تاثیر نسبت آب به سیمان در دهه 1920 نشان داد که افزایش این نسبت می تواند
موجب افت در مقاومت بتن گردد .
در سالهای بعد ، توجه به مسئله دوام بتن همچنین تاثیر مخرب افزایش نسبت آب به سیمان را به نفوذ پذیری
و کاهش دوام بتن آشکار ساخت .
این همه باعث گردید تا توجه ویژه ای بر خواص کارایی و رئولوژی بتن و نیز روشهای تراکم ،
با هدف بهبود خواص مقاومت و دوام آن صورت گیرد . این تحقیقات در نهایت منجر به معرفی بتن خود متراکم در ژاپن گردید .
بتنی با قابلیت جریان زیاد که می تواند
تنها تحت تاثیر نیروی ثقل و بدون نیاز به انجام هرگونه فرآیند دیگری تمامی زوایای قالب را پر کرده و آرماتور ها دربرگیرد،
بدون آنکه جداشدگی یا آب انداختن ایجاد گردد .
بررسی رئولوژی و کارایی ، تاثیر بالایی بر تعیین خواص بتن خود تراکم را نشان می دهد ؛
لذا بر اساس روابط مایع لزج نیوتنی ، پارامترهای موثر در تعریف رفتار جریان بتن خود تراکم را معرفی می کند
و آزمایش جی – رینگ آزمایش ساده و مناسبی برای اندازه گیری مقاومت بتن در مقابل جداشدگی سنگدانه ها است
و چنانچه مقدار آب و خصوصا فوق روان کننده از یک حد معینی افزایش یابد مقاومت جداشدگی بتن کاهش می یابد
اگر میخواهید درباره پایدار بتن شرق بیشتر بدانید
مقالات ما را در اینستاگرام دنبال کنید
